Część XII c.d

Nie wiem, czy jutro będę na komputerze, a nawet jeśli będę, to nie wiem, czy będzie mi się chciało pisać, więc oto PREZENT (przed)GWIAZDKOWY. Jeszcze raz wszystkiego dobrego i dziękuję za to, że jesteście.

_______________________________________________________

- Nie ty decydujesz o tym, kogo ona wybierze. Równie dobrze już jutro ja ją mogę mieć !

- Nie jestem rzeczą, Score – odezwała się chłodno.

- Wiem, ale nie o tym mówiłem.

- Wyjdź.

- Ale Dis !

- Nie słyszałeś co dama powiedziała ? – James uśmiechnął się wyniośle.

- Ty też wyjdź.

- Ale jak to ?

- NO JUŻ, WYNOCHA – pokazała im drzwi. – Chyba, że wolicie oknem – uniosła brew.

- Nie, nie już wychodzimy. A on ? – Scorpius wskazał ręką na Albusa.

- Uciekajcie – mruknęła i zamknęła za nimi drzwi.

- O czym chcesz pogadać ?

- Och, Al. Ja już nie wiem co mam robić

- Jeśli jesteś z moim bratem tylko po to, by wzbudzić zazdrość Malfoy’a to ci się udało, ale też straciłaś mnie.

- Nie ! Jak mogłeś tak pomyśleć ?!

- Normalnie. Patrząc na to co on zrobił z Lily, już nic mnie nie zdziwi.

- Chodzi o to, że lubię i Jamesa i Scorpiusa, ale nie wiem jak to połączyć, by ich obu mieć przy sobie.

- Nijak.

- Dzięki za pomoc – ścisnęła pięści i wywróciła oczami.

- No nie, nie obrażaj się. Chodzi mi o to, że zobacz co Score zrobił. Sądzisz, że on ma jakiekolwiek uczucia względem drugiej osoby ?

- I ty uważasz się za jego przyjaciela?

- Tak, tylko mówię to, co widzę.

- Mówisz tak, bo Lil jest twoją siostrą, a ja nienawidzę tej suki.

- DIS !

- Wybacz.

- Jasne.

- Moim zdaniem powinnaś być z Jamesem. Przynajmniej na razie. Aczkolwiek wasza decyzja o związku była taka… nagła.

- Wiem.

- Dlaczego ? – Albus spojrzał na dziewczynę, a ta wzruszyła ramionami.

- Idź już.

- Pa – chłopak trzasnął za sobą drzwiami.

Scorpius chodził nerwowo po swoim pokoju. Na szafce leżał otwarty notes. Gdybyśmy się przyjrzeli kartki zapisane drobnym maczkiem przypomniałyby nam pismo Discordii, ale się nie przyjrzymy.

- Jak. Mogłem. Być. Takim. Debilem ?! – uderzył głową o ścianę.

- Nich się panicz tak nie denerwuje, bo znowu paniczowy żyły pójdą – skrzat stał niedaleko i obserwował z zaniepokojeniem krążącą po sobie tylko znanej trasie.

- Uciekaj. Niech nikt tu nie wchodzi.

- Jak sobie panicz życzy – Skrzypek, bo tak mu było na imię, znikł z cichym pyknięciem. Blondyn ponownie podszedł do zeszytu i zmełł w ustach przekleństwo, czytając treść.

„To jeszcze nic. Wyobraź sobie, że nagle chłopak, który ci się podoba zostaje twoim przyrodnim bratem, świetnie, nie ?”

- Podobałem jej się przez ten cały czas, a tego nie dostrzegłem – westchnął i z rezygnacją usiadł na ziemi.

- James !

- Co ? – wzrok chłopaka oprzytomniał.

- Robię ci tu wywód, jaka jest Discordia, a ty masz mnie gdzieś !

- Wybacz, myślałem.

- Stary, kogo oszukujesz ? Nie umiesz myśleć.

- Albus !

- Już, już.

Siedzieli w salonie. W tle leciał jakiś film. James od dłuższego czasu obmyślał plan zaimponowania Discordii tak, aby go nie opuściła. Problem tkwił w tym, że Scorpius miał u niej większe szanse. Znali się od małego, spędzali ze sobą każdą wolną chwilę,  a oni ? Syn Harry’ego nawet nie wiedział jak udało mu się zdobyć potwierdzenie z ust blondynki. Nie znali się. On wiedział o niej tylko z opowieści brata, a czy Nott cokolwiek o nim wcześniej słyszała ? Czy kiedykolwiek była zainteresowana jego osobą ?

- Zapytam jej przy najbliższej okazji – mruknął pod nosem.

- Co ? – Albus oderwał się od czytanej właśnie gazety.

- Nic, nic.


w razie pytań ---- http://ask.fm/PMZZ